Wednesday, September 3, 2008

အေဖ

ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး ဒီေန႔ေက်ာင္းကအၿပန္ အိမ္ေအာက္မွာ ကေလးေလးတစ္ေယာက္ကို သူ႔အေဖက စက္ဘီးစီးသင္ေပးေနတာကို ၿမင္တာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္အေဖကို သြားသတိရတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို စက္ဘီးစီးသင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ငါးတန္း ေၿခာက္တန္းေတာင္ ေရာက္ေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔မိသားစု နယ္ကိုခရီးသြားတာ အဲဒီနယ္မွာလည္း စက္ဘီးပဲသံုးၾကတာဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္းစက္ဘီးစီးဖို႔ပူဆာတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္အေဖ လည္းမၿငင္းရွာပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိတယ္ အဲဒီတုန္းက ၿမစ္ကမ္းစပ္ေလးမွာ ေတာင္ကုန္းေလးရွိတယ္။ အေဖက အဲဒီေတာင္ကုန္းေလးေပၚကို ကၽြန္ေတာ္နဲ႔စက္ဘီးကုိုမသြားၿပီး သူကကိုင္ေပးၿပီး ေတာင္ကုန္းေလးေပၚကတြန္းဆင္းတယ္။ ကေလးဆိုေတာ့ ဇြဲနဲ႔မရမခ်င္းေပါ့။ ႏွစ္ရက္သံုးရက္ေလာက္ေနေတာ့ တတ္သြားပါေလေရာ။ ကၽြန္ေတာ္အခုမွစဥ္းစားမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုေရာ စက္ဘီးပါ ေတာင္ကုန္းေပၚကို အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြားတြန္းတင္ရတဲ့ အေဖေတာ့အီစိမ့္ေနမွာပဲလို႔။ ေၾသာ္ အေဖ အေဖ တစ္ခ်က္ေလးေတာင္ မၿငီးရွာပါလား........

6 comments:

Wai Yan said...

ေမာင္ရင္လဲ ဘေလာ့ေရးေနပီကိုး...

မဂၤလာပါကြယ္ ... :)

Unknown said...

HONG WEI==> hello! the post is abt you and your dad..=)

Soe Moe Thein said...

ေကာင္းပါတယ္။ ဘေလာဂ္ေရးတာအပ်င္းေျပတယ္။ အခ်ိန္လည္းေပးရတယ္။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆိုေတာ႔ဟန္က်တာေပါ႔။ တခ်ိဳ႕ဘေလာဂ္ေတြကဖတ္ရတာအပ်င္းေျပတယ္။ တခ်ိဳ႕ကဖတ္ရတာဗဟုသုတရတယ္။ ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္သုတရသရေအာင္လုပ္ေပးႏုိင္ေသာဘေလာ႔ဂ္ဂါအသစ္တစ္ဦးကိုစာဖတ္သူမ်ားအေနျဖင္႔ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း၊အၿမဲအားေပးေနမည္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ဆက္လက္ႀကိဳးစားရန္ႏႈတ္ခြန္းဆက္သဝဏ္လႊာေပးပို႔အပ္ပါသည္။

ေမာင္ Harry said...

ေရးကြာ သယ္ရင္း... ငါအၿမဲလာဖတ္မယ္... ငါ့ဆီလဲ အခ်ိန္ရရင္ လာလည္ပါဦး... access ေပးထားမယ္

mmhan said...

Xiang ရွင္းရွန္ၾကီး ဘေလာဂ့္ေရးေတာ့မယ္တဲ့ဗ်ိဳ႕.. ကြိကြိ

Thet Paing Soe Zaw said...

ေက်းဇူးပါပဲဗ်ာ။ အားလံုးကိုေၿပာတာပါ။